ಸಂಪಾದಕೀಯ್:

ಸುಖಾ ಆನಿ ದುಖಾ ಮದ್ಲೊ ಫರಕ್ ಮಾಜ್ವಲ್ಲ್ಯಾ ವೆಳಾರ್

ಮನೀಸ್ ಸಮಾಜಾಂತ್ಲಿ ಜೀವಿ. ಸಮಾಜಾ ಥಾವ್ನ್ ಮನ್ಶಾಕ್ ವೆಗ್ಳೊ ಕರುಂಕ್ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಕಾಳಾರ್ ತರಿ ಕಠೀಣ್. ಸಾಧ್ಯ್ ನಾ. ಸಮಾಜಾಚೆ ವಾಡಾವಳೀಂತ್ ಮನ್ಶಾನ್ ವಿಶೇಸ್ ಪಾತ್ರ್ ಖೆಳುಂಕ್ ಆಸಾ. ತಸಲೊ ಏಕ್ ಪಾತ್ರ್ ಹಾಂಗಾಚೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಕವಯಿತ್ರೀನ್ ಖೆಳ್‌ಲ್ಲೊ ದಿಸ್ತಾ.

ಕಿತ್ಲೆ ಕಾಂಟೆ ತೊಪ್ಲ್ಯಾತ್ ಜಾಯ್ತ್, ದೂಖ್ ಆನಿ ಸುಖಾ ಮದೆಂ ಫರಕ್ ಕರುಂಕ್ ಕಳನಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್? ಮನ್ಶಾಂನಿ ಕರೀಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲಿಂ ಕಾಮಾಂ ಆಯ್ಚ್ಯಾ ಸಮಾಜಾಂತ್ ಮನೀಸ್ ಕರೀನಾಂತ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ವೆಳಾರ್, ಮನ್ಶಾಂಕ್ ಜಲ್ಮೊವ್ನ್ ಧಾಡ್ ಮ್ಹಣೂನ್ ಸಾಂಗ್ಚೆಂ ಕಿತ್ಲೆಂ ಸಾರ್ಕೆಂ?

ದೆವಾನ್ ಜರಿ ಮಾಗ್ಣೆಂ ಆಯ್ಕಲೆಂ, ತೊ ತ್ಯಾಚ್ ಮನ್ಶಾಂಕ್, ತ್ಯಾಚ್ ಸಮಾಜಾಂತ್ ಧಾಡ್ತಲೊ ನ್ಹಯ್? ತೆ ಮನ್ಶಾಂಬರಿ ವರ್ತನ್ ಕರ‍್ತಲೆ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಕಸ್ಲಿ ಗ್ಯಾರಂಟಿ?

ಎಕಾ ಮನ್ಶಾಚೆಂ ಚಿಂತಪ್, ತಾಚೆಂ ವರ್ತನ್ ಸಾರ್ಕೆ ವಾಟೆಕ್ ಹಾಡುಂಕ್ ಮನ್ಶಾವರ್ವಿಂ ನ್ಹಯ್ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ದೆವಾವರ‍್ವಿಂ ಸಾಧ್ಯ್ ಜಾತಲೆಂ ಸಾಂಗುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ. ಹ್ಯೆ ಕವಿತೆಚೊ ಆಶಯ್ ಬರೊಚ್. ಪುಣ್ ವಿಂಚಲ್ಲಿ ವಾಟ್ ಎಕೆಕ್ಲ್ಯಾಕ್ ಸಾರ್ಕಿ ದಿಸುಂಕ್ ಪುರೊ, ಎಕೆಕ್ಲ್ಯಾಕ್ ದುಸ್ರಿ ತಶೆಂ ವೆಗ್ಳಿ ಆಸುಂಯೆತಾ ಭೊಗುಂಕ್ ಪುರೊ.

-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರೀಗಸ್

ಕವಿತಾ:

ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಗಾಂವಾಕ್ ಮನ್ಶಾಂಕ್ ಜಲ್ಮೊವ್ನ್ ಧಾಡ್

ಫುಲಾಚೆರ್ ಕೆನ್ನಾಂಯ್ ಹಾತ್ ದವರ‍್ತಾನಾ
ಅಚಾನಕ್
ತೊಪ್ಚೆ ಕಾಂಟೆ
ಆತಾತಾಂ ದುಖಯ್ನಾಂತ್.

ಸದಾಂ ನರ್ಕಾಚೆಂ ದರ್ಶನ್ ಜೊಡ್ಚ್ಯಾ
ಖಾಲಿ ದೊಳ್ಯಾಂಕ್
ಕಾಂಟ್ಯಾಂ, ಫುಲಾಂ ಮದ್ಲೊ ಫರಕ್
ಕಳ್ಚೊ ತರಿ ಕಸೊ?

ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಗಾಂವ್ಚ್ಯಾ ರಸ್ತ್ಯಾಂನಿ
ಸಾಂಕ್ಳ್ಯೊ ಬಾಂದೂನ್ ಘೆವ್ನ್ ದಸಕಾಂ ಸೊಂಪ್ಲಿಂ
ಆತಾಂ ಹಾಂಗಾ ಆವಾಜ್ ಆಸ್ಚೆ
ಧರ್ಮಾಂಕ್ ಮಾತ್ರ್

ಕಾಡಿ ವೊಡುನ್ ಉಜೊ ಆನಿ ದಿವೊ
ದೊನೀ ಜಳೊಂವ್ಯೆತಾ
ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ - ಪುರಾಯ್ ಪೊರ್ನಿಂ
ಜರ್‌ಲ್ಲಿಂ ಉತ್ರಾಂ

ಹಾಂಗಾ ಭರಾಚೊ ಸ್ಪರ್ಧೊ ಆಸ್ಚೊ -
ದುಬ್ಳ್ಯಾ ಮಾಂಯಾಂಚಿ ಮಾಂಡಿ
ರಿತಿ ಕರೊಂವ್ಚ್ಯಾಂತ್ ಮಾತ್ರ್.
ಪಾಟಾಕ್ ಏಕ್ ತರಿ ವಾಟ್ ನಾಕಾ?

ಬುದ್ವಂತ್, ಶಿಕ್ಪಿ ಮ್ಹಳ್ಳೆ
ಘಮಂಡಾಯೆಚೆ ಕುರೊವ್ ಪುರೊ.
ದಯಾ ಕರೂನ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಗಾಂವಾಕ್
ಮನ್ಶಾಂಕ್ ಜಲ್ಮೊವ್ನ್ ಧಾಡ್ ದೆವಾ

ಉಣ್ಯಾರ್ ಉಣೆ
ರಗ್ತಾಚೊ ಹಿಮೊಸ್, ರಂಗ್
ನಾಕಾಂ - ದೊಳ್ಯಾಂನಿ ದೆಂವನಾತಲ್ಲೆಪರಿಂ ಕರ್.
ಜೀವ್ ಆಸ್ತಾ ಪರ್ಯಾಂತ್ ಸಮಾಧಾನಾನ್ ಜಿಯೆತಾಂ.

-ಕನ್ನಡ್ ಮೂಳ್: ಫಾತೀಮಾ ರಲಿಯಾ
-ಕೊಂಕ್ಣೀಕ್: ವಿತೊರಿ ಕಾರ್ಕಳ್  

संपादकीय:

सुखा आनी दुखा मदलो फरक माज्वल्ल्यावेळार

मनीस समाजांतली जीवी. समाजा थावन मनशाक वेगळो करुंक आयच्या काळार तरी कठीण. साध्य ना. समाजाचे वाडावळींत मनशान विशेस पात्र खेळूंक आसा. तसलो एक पात्र हांगाचे कवितेंत कवयित्रीन खेळ‌ल्लो दिसता.

कितले कांटे तोपल्यात जायत, दूख आनी सुखा मदें फरक करुंक कळना म्हळ्यार? मनशांनी करीजाय जाल्लीं कामां आयच्या समाजांत मनीस करीनांत जाल्ल्या वेळार, मनशांक जल्मोवन धाड म्हणून सांगचें कितलें सारकें?

देवान जरी मागणें आयकलें, तो त्याच मनशांक, त्याच समाजांत धाडतलो न्हय? ते मनशां बरी वर्तन करतले म्हळ्ळें कसली गॅरंटी?

एका मनशाचें चिंतप, ताचें वर्तन सारके वाटेक हाडूंक मनशावर्वीं न्हय जाल्यार देवावर्वीं साध्य जातलें सांगूंक जायना. ह्ये कवितेचो आशय बरोच. पूण विंचल्ली वाट एकेकल्याक सारकी दिसूंक पुरो, एकेकल्याक दुसरी तशें वेगळी आसुंयेता भोगूंक पुरो.

-मेल्विन रोड्रीगस

कविता:

म्हज्या गांवाक मनशांक जल्मोवन धाड

फुलाचेर केन्नांय हात दवरताना
अचानक
तोपचे कांटे
आतातां दुखयनांत.

सदां नर्काचें दर्शन जोडच्या
खाली दोळ्यांक
कांट्यां, फुलां मदलो फरक
कळचो तरी कसो?

म्हज्या गांवच्या रस्त्यांनी
सांकळ्यो बांदून घेवन दसकां सोंपलीं
आतां हांगा आवाज आसचे
धर्मांक मात्र

काडी वोडून उजो आनी दिवो
दोन‍य जळोंव्येता
म्हणचें - पुराय पोरनीं
जर‌ल्लीं उतरां

हांगा भराचो स्पर्धो आसचो -
दुबळ्या मांयांची मांडी
रिती करोंवच्यांत मात्र.
पाटाक एक तरी वाट नाका?

बुद्वंत, शिकपी म्हळ्ळे
घमंडायेचे कुरोव पुरो.
दया करून म्हज्या गांवाक
मनशांक जल्मोवन धाड देवा

उण्यार उणे
रगताचो हिमोस, रंग
नाकां - दोळ्यांनी देंवनातलेपरीं कर.
जीव आसता परयांत समाधानान जियेतां.

-कन्नड मूळ: फातीमा रलिया
-कोंकणीक: वितोरी कार्कळ