ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಕೃತಜ್ಞತಾಯ್ ಜಿವಿತಾಚೆಂ ಭರ್ತಿಪಣ್ ಉಗಡ್ತಾ
‘ಸದಾಂಚ್ಯಾ’ ಸಂಗ್ತಿಂಕ್ ಸಸಾರ್ ಕರ್‍ನ್ ಘೆಂವ್ಚೊ ಮನ್ಶಾಚೊ ಏಕ್ ಸ್ವಭಾವ್. ಜಿವಿತಾಚ್ಯಾ ಗಲಾಟ್ಯಾ ಮಧೆಂ ಪ್ರಕೃತೆಚೊ ಸದಾಂಚೊ ಪುಸ್ಪುಸೊ ಕೊಣಾಕ್ ಆಯ್ಕತಾ? ಜಿಯೆಂವ್ಕ್ ಗರ್ಜೆಚೆಂ ಪುಣ್ ಫುಂಕ್ಯಾಕ್ ಮೆಳ್ಚೆಂ ವಾರೆಂ, ಉಜ್ವಾಡ್, ಉದ್ಕಾವಿಶಿಂ ಚಿಂತಾ ಕೋಣ್? ಅಮ್ಚ್ಯಾ ಭಿತರಚ್ ಶಿರಾಂ ಶಿರಾಂನಿ ವ್ಹಾಳುನ್ ಆಸ್ಚ್ಯಾ ಅಗಾಧ್ ರಗ್ತಾ ವ್ಹಾಳ್ಯಾವಿಶಿಂ, ನಿದೆಂತೀ ಘೊಳ್ಚ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾವಿಶಿಂ ಚಿಂತಾ ಕೋಣ್? ಹಾಂ! ಆಜ್ ಸಕಾಳಿಂ ಘರ್ಚ್ಯಾ ಉದ್ಕಾ ನಳಾನ್ ಉದಕ್ ಸೊಡ್ಚ್ಯಾ ಬದ್ಲಾಕ್, ಉಸ್ವಾಸ್ ಸೊಡ್ಲೊ! ಉಸ್ವಾಸ್ ಸೊಡ್ತಾನಾಂಚ್ ಮೋಲ್ ಕಳ್ಚೆಂ?
ಸಂಬಂಧಯ್ ಅಶೆಚ್! ಆವಯ್ಚೊ ಮಯ್ಪಾಸ್, ಬಾಪಾಯ್ಚೊ ತ್ಯಾಗ್, ಪತಿಣೆಚೆಂ (ಪತಿಚೆಂ) ಸಮರ್ಪಣ್, ಕಾಮೆಲ್ಯಾಂಚೆಂ ಶ್ರಮ್ ಚಡಾವತ್ ಸಸಾರ್ ಜಾಂವ್ಚೆ ಸಂಬಂಧ್. ಜಿವಿತಾಕ್ ಅರ್ಥ್ ಆನಿ ಸುಶೆಗ್ ದಿಂವ್ಚ್ಯಾ ಮೂಳ್ ಸಂಬಂಧಾಚೆಂ ಗಣ್ಣೆಂ ಕರಿನಾಸ್ತಾಂ ಮನ್ಶಾ ಮನ್ ಘಡ್ಯೆಚ್ಯಾ ಪರ್ಜಳಾ ಭೊಂವ್ತಿಂಚ್ ಉಬೊನ್ ಆಸ್ತಾ.
ಕವಿ ಎಡ್ಡಿ ಸಿಕೇರಿನ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ಸಬಾರ್ ವರ್ಸಾಂ ಆದಿಂ ಬರಯಿಲ್ಲಿ ತರೀ ತೀನ್ ವರ್ಸಾಂ ಆದಿಂ ಕವಿತಾ ಟ್ರಸ್ಟಾಚ್ಯೆ ಕವಿಗೋಶ್ಟಿಂತ್ ಪಯ್ಲೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಆಯ್ಕುಂಚೆಂ ಭಾಗ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಮೆಳ್ಳೆಂ. ತ್ಯೆ ಘಡ್ಯೆ ತಾಚ್ಯಾ ಕವಿತೆಚಿಂ ಉತ್ರಾಂ ಏಕ್ ಏಕ್ ಥೆಂಬೊ ಜಾವ್ನ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಶಿರಾಂನಿ ವಾಳ್ಳಿಂ ಆನಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಮ್ಹಜ್ಯೆ ಮತಿಂತ್ ಘೊಂಟೆರ್ ಬಾಂಧುನ್ ರಾವ್ಲಿಂ. ತ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್, ಹಿ ಕವಿತಾ ಕಿತ್ಲೆಶ್ಯೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ವಯಕ್ತಿಕ್ ಥರಾನ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಅಂತಸ್ಕರ್ನಾಲಾಗಿಂ ಉಲವ್ನ್ ಆಸ್ತಾ. ಉಜ್ವಾಡ್ ಆನಿ ತೆಲಾಕ್ ಮಾತ್ರ್ ನ್ಹಯ್, ಪಣ್ತಿ ಜಳೊಂವ್ಕ್ ಕಾರಣ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯಾ “ವೊಳುನ್, ಜಳುನ್, ಮರುನ್ ವೆಚ್ಯಾ ಅಶೀರ್ ಕಾಪ್ಸಾ ತೀರಾ’ ತಸಲ್ಯಾ, ವಾತಿಚ್ಯಾ ಸುತಾ ತಸಲ್ಯಾ ಸಂಬಂಧಾಂಕ್ ಜೊಕ್ತೊ ಮಾನ್, ಗವ್ರವ್ ಆನಿ ಮೋಲ್ ದೀಂವ್ಕ್ ಹಿ ಕವಿತಾ ಮ್ಹಾಕಾ ಪ್ರೇರಣ್ ದೀವ್ನಚ್ ಅಸಾ.
ಕೃತಜ್ಞತಾಯ್ ಜಿವಿತಾಚೆಂ ಭರ್ತಿಪಣ್ ಉಗಡ್ತಾ. ಸಂಬಂಧ್ ಗೆಟೆ ಜಾಂವ್ಕ್ ಸೊಡ್ಚೆಂ ನಾಕಾ. ಜೊಗಾಸಾಣೆನ್ ಸಾಂಬಾಳ್ಯಾಂ.
-ಆಂಡ್ರ್ಯೂ ಎಲ್. ಡಿಕುನ್ಹಾ
ಕವಿತಾ:
ಜೀಬ್ ಉಜ್ಯಾಚಿ
ಪಣ್ತೆ ವಯ್ಲಿ ಜೀಬ್ ಉಜ್ಯಾಚಿ
ಪಣ್ತೆಂತ್ ತೇಲ್ ವೊತ್ತಾಯ್ ತಿತ್ಲಿ
ಉಜ್ವಾಡ್ ದಿತಾ ಭೊಂವಾರಿಂ
ಪುಣ್ ತ್ಯಾ ಉಜ್ವಾಡಾ ತೆಲಾ ಮದೆಂ
ವೊಳುನ್, ಜಳುನ್, ಮರುನ್ ವೆಚೊ
ಅಶೀರ್ ಏಕ್ ಕಾಪ್ಸಾ ತೀರ್
ದೆಕ್ಲಾ ಕೊಣೆ? ಚಿಂತ್ಲಾ ಕೊಣೆ?
ತುಂ ಪಣ್ತಿ ಜಾಲ್ಲಿಯ್ ಮ್ಹಜಿ
ದೀಸ್ ರಾತ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಉಜ್ವಾಡ್ ದಿಂವ್ಚಿ
ಪಣ್ತೆಂತ್ ತ್ಯಾ ತೇಲ್ ವೊತಲ್ಲೆಂ ಹಾಂವೆಂ
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಆಶೆಂಚೆಂ, ಸಪ್ಣಾಂಚೆಂ
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಅನಿ ಮ್ಹಜ್ಯಾಚ್ ಗರ್ಜಾಂಚೆಂ
ದೆಕುನ್ ತುಂ ಪಣ್ತಿ ಆಸ್ಲಿಯ್ ಮ್ಹಜಿ
ದೀಸ್ ರಾತ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಉಜ್ವಾಡ್ ದಿಂವ್ಚಿ
ಪುಣ್ ತ್ಯಾ ಉಜ್ವಾಡಾ ತೆಲಾ ಮದೆಂ
ವೊಳುನ್ ಜರುನ್ ಮರುನ್ ಗೆಲೆಂ,
ವೊಳುನ್ ಜರುನ್ ಮರುನ್ ಗೆಲೆಂ
ತೆಂ ಕಾಳೀಜ್ ತುಜೆಂ
ದೆಕ್ಲೆಂ ನಾ ಹಾಂವೆಂ
ಚಿಂತ್ಲೆಂ ನಾ ಹಾಂವೆಂ.
- ಎಡ್ಡಿ ಸಿಕೇರ್
संपादकीय:
कृतज्ञताय जिविताचें भर्तिपण उगडता
‘सदांच्या’ संग्तिंक ससार करन घेंवचो मनशाचो एक स्वभाव. जिविताच्या गलाट्या मधें प्रकृतेचो सदांचो पुस्पुसो कोणाक आयकता? जियेवंक गर्जेचें पूण फुंक्याक मेळचें वारें, उज्वाड, उदकाविशीं चिंता कोण? अमच्या भितरच शिरां शिरांनी व्हाळून आसच्या अगाध रग्ता व्हाळ्याविशीं, निदेंती घोळच्या काळजाविशीं चिंता कोण? हां! आज सकाळीं घर्च्या उदका नळान उदक सोडच्या बदलाक, उस्वास सोडलो! उस्वास सोडतानांच मोल कळचें?
संबंधय अशेच! आवयचो मयपास, बापायचो त्याग, पतिणेचें (पतिचें) समर्पण, कामेल्यांचें श्रम चडावत ससार जांवचे संबंध. जिविताक अर्थ आनी सुशेग दिंवच्या मूळ संबंधाचें गण्णें करिनासतां मनशा मन घड्येच्या पर्जळा भोंवतिंच उबोन आसता.
कवी एड्डी सिकेरीन ही कविता सबार वर्सां आदीं बरयिल्ली तरी तीन वर्सां आदीं कविता ट्रसटाच्ये कविगोश्टिंत पयले पावटीं आयकुंचें भाग म्हाका मेळ्ळें. त्ये घड्ये ताच्या कवितेचीं उत्रां एक एक थेंबो जावन म्हज्या शिरांनी वाळ्ळीं आनी ही कविता म्हज्ये मतिंत घोंटेर बांधून रावलीं. त्या उपरांत, ही कविता कितलेश्ये पावटीं वयक्तीक थरान म्हज्या अंतसकर्नालागीं उलवन आसता. उज्वाड आनी तेलाक मात्र न्हय, पणती जळोवंक कारण जांवच्या “वोळून, जळून, मरून वेच्या अशीर काप्सा तीरा’ तसल्या, वातिच्या सुता तसल्या संबंधांक जोक्तो मान, गवरव आनी मोल दीवंक ही कविता म्हाका प्रेरण दीवनच असा.
कृतज्ञताय जिविताचें भर्तिपण उगडता. संबंध गेटे जावंक सोडचें नाका. जोगासाणेन सांबाळ्यां.
-आंडऱ्यू एल. डिकुन्हा
कविता:
जीब उज्याची
पणते वयली जीब उज्याची
पणतेंत तेल वोत्ताय तितली
उजवाड दिता भोंवारीं
पूण त्या उजवाडा तेला मदें
वोळून, जळून, मरून वेचो
अशीर एक कापसा तीर
देकला कोणे? चिंतला कोणे?
तूं पणती जाल्लीय म्हजी
दीस रात म्हाका उजवाड दिंवची
पणतेंत त्या तेल वोतल्लें हांवें
म्हज्या आशेंचें, सपणांचें
म्हज्या अनी म्हज्याच गर्जांचें
देकून तूं पणती आसलीय म्हजी
दीस रात म्हाका उजवाड दिंवची
पूण त्या उजवाडा तेला मदें
वोळून जरून मरून गेलें,
वोळून जरून मरून गेलें
तें काळीज तुजें
देकलें ना हांवें
चिंतलें ना हांवें.
- एड्डी सिकेर