ಸಂಪಾದಕೀಯ್:
ಉಜ್ಯಾಚಿಂ ಆನಿ ದಿವ್ಯಾಚಿಂ ಕಾರ್ಭಾರಾಂ, ವಿಲ್ಸನಾಚ್ಯಾ ಉತ್ರಾಂದ್ವಾರಿಂ
ಹಾಂಗಾಸರ್ ಉಜೊ ಆನಿ ದಿವ್ಯಾಚ್ಯಾ ಕಾರ್ಭಾರಾಂಕ್, ತಾಂಚೆ ಮಹಿಮೆಕ್, ಉತ್ರಾಂಚೆಂ ರೂಪ್ ದೀವ್ನ್ ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲಾನ್ ಅಪ್ರೂಪಾಚೊ ಸಂಸಾರ್ ಉಗ್ತೊ ಕೆಲಾ. ಸುರಾತಿ, ಸುಕ್ಷೀಮ್ ಉತ್ರಾಂಚೆ ವಿಂಚವ್ಣೆನ್ ಯೆದೊಳ್ ಕೊಣೇಂಯ್ ಫಿಛಾರ್ ಕರಿನಾತಲ್ಲಿಂ ಪಿಂತುರಾಂ ಸೊಡಂವ್ಚ್ಯಾಂತ್ ತೊ ಯಶಸ್ವಿ ಜಾಲಾ. ಅಸಲಿ ಕಲಾ ವಿಲ್ಸನಾಕ್ ಆಸ್ಚಿ ತಾಚ್ಯೊ ಹೆರ್ ಕವಿತಾಯ್ ವಾಚ್ತಾನಾ ಕೊಣಾಯ್ಕಿ ಝಳ್ಕತಾ.
ಉಜೊ ಕೊಣಾಕ್ ದಿವೊ ಜಾಂವ್ಕ್ ಪುರೊ ಆನಿ ದಿವೊ ಕೊಣಾಕ್ ಉಜೊ ದಿಸೊಂಕ್ ಪುರೊ. ತಾಂಚೊ ಉಜ್ವಾಡ್ ಕೊಣಾಕ್ ಭಸ್ಮಿತಾನಾ, ಆನಿ ಕೊಣಾಕ್ ದಾನಿ ಜಾವ್ನ್ ಪರಿವರ್ತಿತ್ ಕರ್‍ತಾ. ಉಜ್ಯಾಚ್ಯಾ ಆನಿ ದಿವ್ಯಾಚ್ಯಾ ಲಕ್ಷಣಾಂಚಿ ಭಾರಿಕ್ಸಾಣೆನ್ ಕೆಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಕಣಿ ಹಾಂಗಾಸರ್ ದಿಸ್ತಾ.
ಚಡಿತ್ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ವಚನಾ. ಹ್ಯಾ ಕವಿತಾಂಚಿ ರೂಚ್ ತುಮಿಂಚ್ ಚಾಕಾ.
-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್
ಕವಿತಾ:
ಉಜೊ ಆನಿ ದಿವ್ಯಾ ಮಧೆಂ
ವೊಡ್ಪಾಚ್ಯಾ ಬುರಾಕಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ತಿಳ್ಚಿಂ
ಸಕಾಳಿಂಚಿಂ ಸುರ್ಯಾ ಕಿರ್ಣಾಂ
ಕಾಲ್ಚೆ ರಾತಿಂ ಚಿಮ್ಣೆ ಉಜ್ಯಾಕ್
ಪಾಕಟೆ ಕರ್ಪೊನ್ ಮರಣ್ ಪಾವಲ್ಲ್ಯಾ
ಪಿಸೊಳ್ಯಾಂಚ್ಯಾ ಮಡ್ಯಾಂಚೆಂ
ಅಂತ್ಯ್ ಸಂಸ್ಕಾರ್ ಕರ್‍ತೇ ಆಸಾತ್!
***
ತೊ
ದಿವೊ ನಾತ್ಲ್ಯಾ ಘರಾಕ್
ಉಜೊ ದೀವ್ನ್
ಮ್ಹಾನ್ ದಾನಿ ಜಾಲೊ.
***
ಪಯ್ಸ್ ಥಾವ್ನ್ ಪಳೆವ್ನ್
ಹಾತ್ ಜೊಡ್ಚ್ಯಾ ಭಕ್ತಾಂಕ್ ತಿ "ಜ್ಯೋತಿ"
ಪಾಕಟೆ ಕರ್ಪಲ್ಲ್ಯಾ ಪಿಸೊಳ್ಯಾಂಕ್ ಮಾತ್ರ್
ರಾನ್ ಉಜೊ
***
"ತಾಚಿ ಭಕ್ತ್ ವಿಪ್ರೀತ್
ರಾತ್ ದೀಸ್ ತೊ ಪುಜಾಂತ್ ಖರ್ಚಿತಾ"
"ವ್ಹಯ್"
"ತುಕಾ ಕಶೆಂ ಕಳ್ಳೆಂ?"
"ತಾಣೆ ದಿವೆ ಪೆಟವ್ನ್ ಪೆಟವ್ನ್
ದೆವಾಚೆ ಮುರ್ತೆಕೀ ಕರಿ ಮಾಂಡ್ಲ್ಯಾ ಪಳೆ!"
***
ಉಜೊ ವೊಂಕ್ಚ್ಯಾ ಮ್ಹಜ್ಯಾ ದುಸ್ಮಾನಾಂನೊ
ಇಲ್ಲೊ ತರೀ ಉಜ್ವಾಡ್ ವೊಂಕಾ
ಮುಕ್ಲೆ ಪುಣೀ ಚ್ಯಾರ್ ದಾಂತ್ ತುಮ್ಚೆ
ಧವೆ ದಿಸೊಂ ಗಾಂವ್ಚ್ಯಾ ಲೊಕಾ
***
ವೀಜ್ ದಿವೆ ಪುಕ್ಕ್ ಜಾತಾನಾ
ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಘರ್‍ಚಿ ಚಿಮ್ಣಿ ಜಳ್ತಾ
ಬಂಧ್ ಜಾಲ್ಲ್ಯಾ ಟಿ.ವಿ. ಮುಖಾರ್
ಕೊಂಕ್ಣಿ ವಾಚುಂಕ್ ಮಾಂಯ್ಕ್ ಕಳ್ತಾ!
***
"ಭಿತರ್‍ಲ್ಯಾ ರಾಂದ್ನಿಂತ್
ಉಜೊ ಪೆಟ್ಲ್ಯಾರ್ ಮಾತ್ರ್
ಗಲ್ಲೆ ವಯ್ಲೆ ದೇವಿಚೆ ತಸ್ವಿರೆಕ್
ದಿವೊ ಪೆಟತ್"
ಅಶೆಂ ಮ್ಹಳ್ಳೆಂ ಖಂಯ್, ಆದಿಂ ಎಕ್ಲ್ಯಾ
ಹೊಟೆಲಾವಾಲ್ಯಾನ್!
***
ಕೆಂಡಾಂ ಮೊಳುನ್ ದಿವೊ ಕೆಲ್ಲೊ
ಮ್ಹಜೆ ಮಾಂಯ್ನ್
ತರೀ ಮ್ಹಾಕಾ ವಿಶೇಸ್ ದಿಸೊಂಕ್ ನಾ
ಹಾಂವ್ ವಿಜ್ಮಿತ್ ಪಾವಲ್ಲೊಂ ಫಕತ್ ಇತ್ಲ್ಯಾಕ್
ತ್ಯಾ ದುಖಾಂ ಝರಿಂ ಮಧೇಂಯ್
ತಿಂ ಕೆಂಡಾಂ
ಪಾಲ್ವನಾಸ್ತಾಂ ಉರ್‍ಲಿಂ ತರೀ ಕಶಿಂ?
-ವಿಲ್ಸನ್ ಕಟೀಲ್
संपादकीय:
उज्याचीं आनी दिव्याचीं कारभारां, विल्सनाच्या उत्रांद्वारीं
हांगासर उजो आनी दिव्याच्या कारभारांक, तांचे महिमेक, उतरांचें रूप दीवन विल्सन कटीलान अपरूपाचो संसार उगतो केला. सुराती, सुक्षीम उतरांचे विंचवणेन येदोळ कोणेंय फिछार करिनातल्लीं पिंतुरां सोडंवच्यांत तो यशस्वी जाला. असली कला विल्सनाक आसची ताच्यो हेर कविताय वाचताना कोणायकी झळकता.
उजो कोणाक दिवो जावंक पुरो आनी दिवो कोणाक उजो दिसोंक पुरो. तांचो उजवाड कोणाक भस्मिताना, आनी कोणाक दानी जावन परिवर्तीत करता. उज्याच्या आनी दिव्याच्या लक्षणांची भारिकसाणेन केल्ली पारकणी हांगासर दिसता.
चडीत सांगोंक वचना. ह्या कवितांची रूच तुमींच चाका.
-मेल्विन रोड्रीगस.
कविता:
उजो आनी दिव्या मधें
वोडपाच्या बुराकांतल्यान तिळचीं
सकाळिंचीं सुर्या किरणां
कालचे रातीं चिमणे उज्याक
पाकटे करपोन मरण पावल्ल्या
पिसोळ्यांच्या मड्यांचें
अंत्य संसकार करते आसात.
***
तो
दिवो नातल्या घराक
उजो दीवन
म्हान दानी जालो.
***
पयस थावन पळेवन
हात जोडच्या भक्तांक ती "ज्योती"
पाकटे करपल्ल्या पिसोळ्यांक मात्र
रान उजो
***
"ताची भक्त विपरीत
रात दीस तो पुजेंत "खर्चिता"
"व्हय"
"तुका कशें "कळ्ळें?"
"ताणे दिवे पेटवन पेटवन
देवाचे मुर्तेकी करी मांडल्या"
***
उजो वोंकच्या म्हज्या दुस्मानांनो
इल्लो तरी उजवाड वोंका
मुकले पुणी च्यार दांत तुमचे
धवे दिसों गांवच्या लोका
***
वीज दिवे पुक्क जाताना
आमच्या घरची चिमणी जळता
बंध जाल्ल्या टी.वी. मुखार
कोंकणी वाचूंक मांयक कळता.
***
"भितरल्या रांदनींत
उजो पेटल्यार मात्र
गल्ले वयले देविचे तसविरेक
दिवो "पेटत"
अशें म्हळ्ळें खंय, आदीं एकल्या
होटलावाल्यान.
***
केंडां मोळून दिवो केल्लो
म्हजे मांयन
तरी म्हाका विशेस दिसोंक ना
हांव विजमित पावल्लों फकत इतल्याक
त्या दुखां झरीं मधेंय
तीं केंडां
पालवनास्तां उरलीं तरी कशीं?
-विल्सन कटील