ಸಂಪಾದಕೀಯ್: 

ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತೆಚ್ಯೆ ಫಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ನಿದುನ್ ಪಡಲ್ಲ್ಯೊ ಗಜಾಲಿ 

ರಾಜೇಶ್ ಜೋಶಿ (1946) ಹೆ ಹಿಂದಿಂತ್ಲೆ ನಾಮ್ನೆಚೆ ಕವಿ, ಕಥಾಕಾರ್, ನಾಟಕ್‍ಕಾರ್ ತಶೆಂಚ್ ಅನುವಾದಕ್ ಆಸಾತ್. ’ದೋನ್ ವಳಿಂಚೆ ಮಜ್ಗತಿಂ’ (ದೋನ್ ಪಂಗ್ತಿಂಯೊಂ ಕೆ ಬೀಚ್) ಹೊ ತಾಂಚೊ ಚವ್ತೊ ಕವಿತಾ ಸಂಗ್ರಹ್. ಹ್ಯಾ ಸಂಗ್ರಹಾಕ್ 2002 ವರ್ಸಾಚೊ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾದೆಮಿ ಪುರಸ್ಕಾರ್ ಲಾಭ್ಲಾ. ಲ್ಹಾನ್-ಸಾನ್ ಅನ್ಭೋಗಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ವಿಶಾಲ್ ಅಸೊ ಅರ್ಥ್‍ಬೋಧ್ ಪರ್ಗಟ್ ಕರಪ್, ಹೆಂ ಹ್ಯಾ ಸಂಗ್ರಹಾಚೆಂ ಏಕ್ ವೆಗ್ಳೆಪಣ್. ಸಮಾಜಾಂತ್ಲ್ಯಾ ವಂಚಿತ್, ಉಪೇಕ್ಷಿತ್ ಅಶ್ಯಾ ಸಾಮಾನ್ಯ್ ಲೊಕಾಂಚ್ಯಾ ಫಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಗಂಭೀರ‍್ಪಣಾನ್ ಹೊ ಕವಿ ಉಬೊ ರಾವಲ್ಲೊ ದಿಸ್ತಾ. 

ಅತೀ ವೇಗಾನ್ ಬದಲ್ಪಿ ಕಾಳಾಚೆ ಪಡ್ಸಾದ್ ತಾಂಗೆಲಿ ಕವಿತಾ ಉತ್ರಾಂನಿ ಗುಂತ್ತಾ. ಉದರ್ಗತ್ ಆನಿ ವಿಕಾಸಾಚ್ಯಾ ನಾಂವಾರ್, ಮಾನ್ವಿ ಜಿವಿತಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ನಪಯಿಂಚ್ ಜಾಂವ್ಚ್ಯೊ ಸಾದಾರಣ್ ಪುಣ್ ಮೊಲಾಧಿಕ್ ಗಜಾಲಿ, ಕಿರ್ಕೊಳ್ ಜಾವ್ನ್ ವೆಚೊ ಲೋಕ್ ಹಾಂಚೆರ್ ತಾಂಣಿ ಬರಯಿಲ್ಲಿ ಕವಿತಾ ವಿಲಕ್ಷಣ್ ಆಸಾ. 

’ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ' ಹ್ಯಾ ತಾಚ್ಯಾ ಪುಸ್ತಕಾ ಥಾವ್ನ್ ವಿಂಚ್ಲ್ಯಾ. ಹಿಂದಿಂತ್ಲಿ ಹಿ ಕವಿತಾ, ಕೊಂಕಣಿ ಕವಿ ಪರೇಶ್ ನರೇಂದ್ರ ಕಾಮತ್ ಹಾಣೆ ಅನುವಾದ್ ಕೆಲ್ಯಾ. 

-ಮೆಲ್ವಿನ್ ರೊಡ್ರಿಗಸ್ 

ಕವಿತಾ:

ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ

ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ ಏಕ್‌ಸಾರ್ಕ್ಯೊ ಪಳಯ್ತ್ ರಾವ್ತಾತ್
ನಿಮಾಣೆ ವೊಳಿ ಉಪ್ರಾಂತ್
ಕಾಗ್ದಾರ್ ಉರಿಲ್ಲೆ ಮೆಕ್ಳೆ ಸುವಾತೆಕಡೆನ್

ಆಸ್ತ್ ಬಾಳ್ಗುನ್ ಆಸ್ತಾತ್ ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ
ಕೆನ್ನಾ ನಾ ಕೆನ್ನಾತರೀ ತ್ಯೊ ಪುರಾಯ್ ಜಾತಲ್ಯೊ ಮ್ಹಣ್
ಕೆನ್ನಾ ನಾ ಕೆನ್ನಾ ಖಂಯ್ಚೆತರೀ ಕವಿತೆಂತ್
ಉಪೆಗಾಕ್ ಯೆತಲ್ಯೊ ತಾಂಚ್ಯೊ ವೊಳಿ
ಕಿತ್ಲೆಚ್ ದೀಸ್ ಮೆರೆನ್ ಖಟ್‌ಖಟಾಯ್ತ್ ರಾವ್ತಾತ್ ತ್ಯೊ ಆಮ್ಚಿಂ ದಾರಾಂ
ಜಶ್ಯೊ ಉಗ್ಡಾಸ್ ಕರುನ್ ದಿತಾತ್, ಆಮಿ ಹಾಂಗಾಚ್ ಆಸಾತ್ ಆಶಿಕುಶೀಕ್!
ದುಸ್ವಾಸಾನ್ ಘಡ್ಯೆ ದವರ್ತಾತ್ ಆಡಾವ್ನ್ ನವ್ಯಾ ಕವಿತಾಂಚೆಂ ಯೆವಪ್

ಎಕಾದ್ರಿ ನವಿ ವೋಳ್ ಯೆವ್ಪಾಕ್ ಸೊದ್ತಾ
ಮ್ಹಣಸರ್ ತಿಕಾ ಧುಕ್ಳೀತ್ ಯೆತಾ ಖಂಯ್ಚಿ ತರೀ ವಿಸರ್‍ಲೆಲಿ ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ

ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ ಹ್ಯೊ ತಣಾಮಳಾರ್ ಶೆಣಿಲ್ಲ್ಯೊ ಗಾಯೊ ಆಸಾತ್
ಜ್ಯೊ ವಾಟ್ ಸೊದೀತ್ ಯೆತಾತ್ ಏಕ್ ದೀಸ್ ಪರತ್
ಆನಿ ಧಾಂಪಿಲ್ಲ್ಯಾ ದಾರಾಮುಖಾರ್ ಹಾಂಬೆತ್ ರಾವ್ತಾತ್
ಅತೃಪ್ತ್ ಆತ್ಮ್ಯಾವರಿ ಆಸಾತ್ ತ್ಯೊ ಆಮ್ಚೆ ಆಶಿಕುಶೀಕ್ ಹೆಡತ್

ಪುಣ್ ಸದಾಂಚ್ ಅಶೆಂ ಜಾಯ್ನಾ
ಕೆನ್ನಾ ಕೆನ್ನಾ ತ್ಯೊ ವೊಗ್ಗಿ ಪಡುನ್ ಆಸ್ತಾತ್ ಎಕಾದ್ರ್ಯಾ ಕಾಗ್ದಾಚ್ಯಾ ಕೊನ್ಶಾಕ್
ಕಿತ್ಲೆಚ್ ದೀಸ್, ಕಿತ್ಲೆಚ್ ಮ್ಹಯ್ನೆ ಆನಿ ಕೆನ್ನಾ ಕೆನ್ನಾ ಜೀಣ್‌ಭರ್ ಲೆಗೀತ್
ಆಮ್ಚೆ ವಿಸರಾಯೆಂತ್ ಖಂಯ್ ತರೀ ಬಸ್ತಾತ್ ದೊಡುನ್
ಕಾಂಯ್ ವೆಳಾ ತರ್ ಪರತ್ ಪರತ್ ಆಪೊಂವ್ಚೆಂ ಪಡ್ಟಾ ತಾಂಕಾಂ
ಆನಿ ತರೀ ಲೆಗೀತ್ ತ್ಯೊ ಯೇನಾಂತ್
ಅಪೂರ್ಣ್ ಆಶಿಲ್ಲ್ಯಾಚಿ ಜಾಣೀವ್ ವಾ ಅಪೂರ್ಣ್‌ತಾಯೆಚೊ ಮದ್
ತಾಂಕಾಂ ಇತ್ಲ್ಯೊ ಹಟ್ಟಿ ಕರ್‌ತಾತ್,
ತ್ಯೊ ಆಪ್ಲೆ ಸುವಾತೆ ವಯ್ಲ್ಯಾನ್ ಹುಂವೂಯ್ ಕರಿನಾಂತ್, ಚುಂವೂಯ್ ಕರಿನಾಂತ್
ತ್ಯೊ ಕಾಂಯ್ ಉಲಯ್ನಾಂತ್ ಪುಣ್ ದಿಸ್ತಾ ಜಶೆಂ ಕಿತೆಂ ಸಾಂಗ್ತಾತ್
ಆಮಿ ಅಪೂರ್ಣ್‌ಚ್ ಆಸಾ ತ್ಯೊ ಬರ್‍ಯೊ
ಅಶಿ ಖಂಯ್ಚಿ ಕವಿತಾ ಆಸಾ ಜಿ ಪೂರ್ಣಪಣಾನ್ ಅವ್ತರ್‍ಲ್ಯಾ ಧರ್ತರೆರ್
ಜಶೆಂ ಕಿತೆಂ ತರೀ ಕರುನ್ ಕಾಂಯ್ ಜೊಡುನ್ ಕಾಂಯ್ ತೊಡುನ್
ತ್ಯೊ ಪುರಾಯ್ ಜಾತಾತ್ ವಾ ದಿಸ್ತಾತ್ ಪುರಾಯ್ ಕೆಲ್ಲೆವರಿ

ತಶೆಂ ಪಳಯ್ಲ್ಯಾರ್ ಸಂವ್ಸಾರಾಂತ್ ಅಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾಂಚೀಚ್ ಸಂಖ್ಯಾ ಚಡ್ ಆಸಾ
ಪೂರ್ಣ್ ಜಾಲ್ಲೆ ಕವಿತೆಂತ್ ಲೆಗೀತ್ ಖಂಯ್ ನಾ ಖಂಯ್ ತರೀ ಆಸ್ತಾಚ್ ಏಕ್ ಅಪೂರ್ಣ್‌ತಾಯ್
ದರೆಕಾ ಕವಿಕ್ ಬರೊವ್ಪಾಚಿ ಆಸ್ತಾ ಏಕ್ ಪೂರ್ಣ್ ಕವಿತಾ
ದುಸ್ರ್ಯಾಕ್ ದುಸ್ರೆ ತರೆನ್
ಪುಣ್ ಮಜಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಅಶೆಂ ಕರುನ್
ಪಯ್ಲೊಚ್ ಕವಿ ಸಮಾಧಾನಿ ಜಾಯ್ನಾ ಆನಿ ದುಸ್ರೋಯ್
ದರೆಕಾ ಕವೀಕ್ ಸದಾಂಚ್ ದಿಸ್ತಾ,
ಕವಿತೆಂತ್ ಖಂಯ್ ತರೀ ಉರ್‍ಲಾಂ ಕಿತೆಂ ತರೀ ಸಾಂಗ್ಪಾಚೆಂ
ಜೆಂ ಆಸುಂಕ್ ಜಾಯ್ ಆಶಿಲ್ಲೆಂ... ಆಸುಂಕ್ ಶಕ್ತಾಲೆಂ....

-ಮೂಳ್ ಹಿಂದಿ: ರಾಜೇಶ್ ಜೋಶಿ
-ಕೊಂಕಣಿಕ್: ಪರೇಶ್ ನರೇಂದ್ರ ಕಾಮತ್

संपादकीय: 

अपूर्ण कवितेचे फाटल्यान न्हिदून पडल्ल्यो गजाली 

राजेश जोशी (१९४६) हे हिंदिंतले नामनेचे कवी, कथाकार, नाटक‍कार तशेंच अनुवादक आसात. ’दोन वळिंचे मजगतीं’ (दोन पंगतियों के बीच) हो तांचो चवथो कविता संग्रह. ह्या संग्रहाक २००२ वर्साचो साहित्य अकादेमी पुरस्कार लाभला. ल्हान-सान अनभोगांतल्यान विशाल असो अर्थबोध पर्गट करप, हें ह्या संग्रहाचें एक वेगळेपण. समाजांतल्या वंचीत, उपेक्षीत अश्या सामान्य लोकांच्या फाटल्यान गंभीरपणान हो कवी उबो रावल्लो दिसता. 

अती वेगान बदलपी काळाचे पडसाद तांगेली कविता उतरांनी गुंत्ता. उदर्गत आनी विकासाच्या नांवार, मानवी जिवितांतल्यान नपयींच जांवच्यो सादारण पूण मोलाधीक गजाली, किरकोळ जावन वेचो लोक हांचेर तांणी बरयिल्ली कविता विलक्षण आसा. 

’अपूर्ण कविता' ह्या ताच्या पुस्तका थावन विंचल्या. हिंदिंतली ही कविता, कोंकणी कवी परेश नरेंद्र कामत हाणे अनुवाद केल्या. 

-मेल्विन रोड्रीगस 

कविता:

अपूर्ण कविता

अपूर्ण कविता एक‌सारक्यो पळयत रावतात
निमाणे वळी उपरांत
कागदार उरिल्ले मेकळे सुवातेकडेन

आस्त बाळगून आसतात अपूर्ण कविता
केन्ना ना केन्नातरी त्यो पुराय जातल्यो म्हण
केन्ना ना केन्ना खंयचेतरी कवितेंत
उपेगाक येतल्यो तांच्यो वळी
कितलेच दीस मेरेन खट‌खटायत रावतात त्यो आमचीं दारां
जश्यो उगडास करून दितात, आमी हांगाच आसात आशीकुशीक!
दुस्वासान घड्ये दवरतात आडावन नव्या कवितांचें येवप

एकाद्री नवी वळ येवपाक सोदता
म्हणसर तिका धुकळीत येता खंयची तरी विसर‍लेली अपूर्ण कविता

अपूर्ण कविता ह्यो तणामळार शेणिल्ल्यो गायो आसात
ज्यो वाट सोदीत येतात एक दीस परत
आनी धांपिल्ल्या दारामुखार हांबेत रावतात
अतृप्त आत्म्यावरी आसात त्यो आमचे आशीकुशीक हेडत

पूण सदांच अशें जायना
केन्ना केन्ना त्यो ओग्गी पडून आसतात एकादऱ्या कागदाच्या कोनशाक
कितलेच दीस, कितलेच म्हयने आनी केन्ना केन्ना जीण‌भर लेगीत
आमचे विसरायेंत खंय तरी बसतात दडून
कांय वेळा तर परत परत आपोंवचें पडटा तांकां
आनी तरी लेगीत त्यो येनांत
अपूर्ण आशिल्ल्याची जाणीव वा अपूर्ण‌तायेचो मद
तांकां इतल्यो हट्टी कर‌तात,
त्यो आपले सुवाते वयल्यान हुंवूय करीनांत, चुंवूय करीनांत
त्यो कांय उलयनांत पूण दिसता जशें कितें सांगतात
आमी अपूर्ण‌च आसा त्यो बर‍यो
अशी खंयची कविता आसा जी पूर्णपणान अवतर‍ल्या धर्तरेर
जशें कितें तरी करून कांय जोडून कांय तोडून
त्यो पुराय जातात वा दिसतात पुराय केल्लेवरी

तशें पळयल्यार संवसारांत अपूर्ण कवितांचीच संख्या चड आसा
पूर्ण जाल्ले कवितेंत लेगीत खंय ना खंय तरी आसताच एक अपूर्ण‌ताय
दरेका कवीक बरोवपाची आसता एक पूर्ण कविता
दुसऱ्याक दुसरे तरेन
पूण मजा म्हळ्यार अशें करून
पयलोच कवी समाधानी जायना आनी दुसरोय
दरेका कवीक सदांच दिसता,
कवितेंत खंय तरी उर‍लां कितें तरी सांगपाचें
जें आसुंक जाय आशिल्लें... आसुंक शकतालें....

-मूळ हिंदी: राजेश जोशी
-कोंकणीक: परेश नरेंद्र कामत