ಮುರಲಿಚ್ಯೆ ಗಿರಾಂತೆನ್ ರಾಧೆಚಿ ಬೆಪರ್ವಾ:
ಉದಯ್ ಭೆಂಬ್ರೆಚ್ಯೆ ಕವಿತೆಂತ್ಲ್ಯಾ ಮೊತಿಯಾಂಚಿಂ ಮೊಲಾಂ
ಎಕ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿಚ್ಯಾ ಕಾಳ್ಜಾಚೆ ತಳ್ಮಳೆ ಪಾರ್ಕುನ್ ತ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿಕ್ ಜೊಕ್ತ್ಯಾನ್ ಸ್ಪಂದನ್ ಕರುಂಕ್ ಸಲಿಸಾಯೆಚೆಂ ಬಿಲ್ಕುಲ್ ನ್ಹಯ್! ಕಾಂಯ್ ಥೊಡ್ಯಾಂಕ್ ತೆಂ ನಶೀಬ್ ಫಾವೊ ಜಾತಾ. ದೆಕುನ್ ತಿಂ ಆಮ್ಕ್ಯಾಚ್ ಎಕ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿಕ್ ಉದ್ದೇಶುನ್ ತಿಕಾ ತಾಂಚ್ಯೆ ಜಿಣಿಯೆಚೊ ‘ಸೊಲ್ ಮೆಟ್’ ಮ್ಹಣ್ ಕುರ್ವಾರ್ ಕರ‍್ತಾತ್. ಮೋಗ್ ಕರ್‍ಣಾರಾಂ ಮಧೆಂ ಸುರ್ವೆರ್ ಅಸಲೆಂ ಸ್ಪಂದನ್ ಸಾಧ್ಯ್ ಜಾತಾ. ಪುಣ್ ಕ್ರಮೇಣ್ ಮೊಗಾಚಿ ಧಾವ್ ಉಣಿ ಜಾತಾನಾ ತೆಂ ತಿತ್ಲೆಂಚ್ ಸಲೀಸ್ ಜಾವ್ನ್ ಉರ್‍ತಾ ಮ್ಹಣ್ ಸಾಂಗೊಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ! ಮಾಗಿರ್ ವರ್ಸಾಂಚ್ಯೆ ಧಾಂವ್ಣೆಂತ್ ಕಾಜಾರಿ ಜೊಡ್ಯಾಂಚಿ ಗತ್ ತರೀ ಕಿತೆಂ ಉರ್ಲಿ? ತಾಂಚೆ ಮಧೆಂ ಗೂಂಡ್, ಖರೊ ಮೋಗ್ ಜಿವೊ ಆಸಾ ತರೀ ಕಾಳ್ಜಾಚೆ ತಳ್ಮಳೆ ಪಾರ್ಕುಂಚಿಂ ಇಂದ್ರಿಯಾಂ ಮಾತ್ಶಿಂ ಬಡ್ಡ್ ಜಾವ್ನ್ ಗೆಲ್ಲಿಂ ಆಸ್ತಾತ್. ಆತಾಂ ಹ್ಯೆ ಪರಿಗತೆಂತ್ ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚಿ, ತಾಂತ್ಲ್ಯಾನ್ ತಾಂತುಂ ಎಕ್ಯೆ ಭಾರತೀ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚಿ ಗತ್ ಕಿತೆಂ ಮ್ಹಣ್ ತುಮಿ ವಿಚಾರ್ಶಾತ್ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಗಜಾಲ್ ಥೊಡಿ ಗೊಂದೊಳಾಚಿ ಜಾತಾ. ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸ್ತ್ರೀಯಾಂಕ್ ಕೆದ್ನಾಂಯ್ ಮಹತ್ವ್ ಎಕಾ ದಾದ್ಲ್ಯಾ ಉಪ್ರಾಂತ್! ದೆಕುನ್, ಸ್ತ್ರೀಯೆನ್ ಚಡ್ ಶಿಕನಾ ಜಾಲ್ಯಾರ್ ಪರ್ವಾ ನಾ, ತಿಚೆಂ ‘ಕೆರಿಯೆರ್’ ತಿಚ್ಯಾ ಕುಟ್ಮಾ ಜವಾಬ್ಬಾರೆ ಮಧೆಂ ಯೆಂವ್ಚೆಂಚ್ ನ್ಹಯ್ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ಆಮಿ!! ಘೊವಾಚ್ಯಾ ‘ಕೆರಿಯರಾ’ ಖಾತೀರ್ ತಶೆಂ ಭುರ್‍ಗ್ಯಾಂಚ್ಯೆ ಭಲಾಯ್ಕೆಭರಿತ್ ವಾಡಾವಳಿ ಖಾತಿರ್ ತಿಣೆಂ ‘ಕೆರಿಯರ್’ ಆನಿ ಮಾತ್ತಿ ಗೊಬೊರ್ ವಿಸ್ರೊನ್ ಘರ‍್ಚ್ಯಾ ಚ್ಯಾರ್ ವೊಣದಿಂ ಭಿತರ್ ರಾಂವ್ಚೆಂ ಚಡ್ ವಾಜ್ಬಿ ಆಮಿ ಫರ್ಮಾಣ್ ಸಯ್ತ್ ಕೆಲಾಂ!!! ಮಾಗೀರ್, ಜಲ್ಮಲ್ಲೆಂ ಭುರ್ಗೆಂ ಚೆಡುಂ ಜಾಂವ್ಚೆಂಚ್ ನ್ಹಯ್, ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಕ್ ಕೂಜ್ನಚ್ ಸಯ್, ತಿಚೆರ್ ಬಲಾತ್ಕಾರ್ ಕರುಂಕ್ ತಿಚಿ ಚಾಲ್ ಆನಿ ನ್ಹೆಸಣ್‌ಚ್ ಕಾರಣ್ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ ಚಿಂತಪ್ ಅಜೂನ್ ಪ್ರಚಲಿತ್ ಆಸ್ಚೆಂ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸಮಾಜಾಚಿ ನಾಲಿಸಾಯ್ ಮ್ಹಣ್ತಾಂ ಹಾಂವ್!!!!
ಕವಿ ಉದಯ್ ಭೆಂಬ್ರೊ ಆಪ್ಲಿ ಭಾರಿಚ್ ಸುರಸ್ ಕವಿತಾ ‘ರಾಧೆಕ್ ಮತ್ಸರ್ ಮುರಲಿಚೊ’ ಹಾಂತುನ್ ಕೃಷ್ಣ ದೆವಾಚೆಂ ನೀಬ್ ಘೆವ್ನ್ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸ್ತ್ರೀಯಾಂಚಿ ಧಾರುಣ್ ಹಕೀಗತಾ ಬೋವ್ ಮೊವಾಳ್ ಉತ್ರಾಂನಿ ಸಾದರ್ ಕರ‍್ತಾ. ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆನ್ ಗುಪ್ತಿಂ ಸೊಸ್ಚೆ ಕಳ್ವಳೆ, ಉದ್ವೇಗ್ ಹಾಂಗಾಸರ್ ಥೊಡ್ಯಾಚ್ ವೊಳಿಂನಿ ವ್ಯಕ್ತ್ ಜಾಲ್ಯಾತ್. ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚಿಂ ಸುಪ್ತ್ ಭೊಗ್ಣಾಂ, ಗುಪ್ತಿಂ ಉಮಾಳೆ ಕೊಣಾ ಪಾಪಿಯಾಕ್ ಸಮ್ಜತಿತ್? ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಗಾಂವಾಂತ್ ಜಿವಿತ್ ಚಲ್ಚೆಂ ದಾದ್ಲ್ಯಾ ಥಾವ್ನ್. ಸ್ತೀಯೆ ಥಂಯ್ ಆಕಾಂಕ್ಷಾ ಆಸೊಂಕ್ ಪಾವೊ ನಾ. ಆಕಾಂಕ್ಷಾ, ಸಪ್ಣಾಂ ಫಕತ್ ದಾದ್ಲ್ಯಾಂಕ್. ಆನಿ ಕೊಣ್ ದಾದ್ಲೊ ವ್ಹಡ್ ಪದ್ವೆರ್ ಆಸಾ ಯಾ ಸಮಾಜಾಂತ್ ಜವಾಬ್ದಾರೆಚ್ಯಾ ಹುದ್ದ್ಯಾರ್ ಆಸಾ ತರ್ ತಾಚ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆನ್ ತಿಚ್ಯಾ ಸಪ್ಣಾಂಚಿ, ತಿಚ್ಯಾ ಪುಡಾರಾಚಿ ಬಲಿ ದೀಜಾಯ್ ಪಡ್ತಾ. ಮಾಗಿರ್ ಆಮ್ಚೆಂ ಪಾಪ್ ಧುಂವ್ಕ್ ಆಮಿ ಮ್ಹಣ್ಚೆಂ: ಹರ್ ದಾದ್ಲ್ಯಾಚ್ಯೆ ಯಶಶ್ವೆ ಪಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೊ ಪಾತ್ರ್ ಆಸಾ!
ಮ್ಹಜ್ಯಾ ಘೊವಾಚೊ ಪಯ್ಲೊ ಮೋಗ್ ಕಾರ್, ಲ್ಯಾಪ್‌ಟೊಪ್, ಮೊಬಾಯ್ಲ್, ಕಂಪೆನಿ, ಹುದ್ದೊ, ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಅಶೆಂ ಆಮಿ ಆಮ್ಚ್ಯಾ ಸ್ತ್ರೀಯಾಂ ಥಾವ್ನ್ ಲದಿನಚ್ ಆಯ್ಕಲ್ಯಾ. ವಾಸ್ತವ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್, ಆಪ್ಣಾಚೆಂ ಸುಖ್, ಆಪ್ಣಾಚಿ ಆಶಾ, ಆಪ್ಣಾಚಿಂ ಸಪ್ಣಾಂ ಹೆರಾಂ ಖಾತಿರ್ ಆಡವ್ ದವರ‍್ನ್ ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆನ್ ಆಪ್ಲಿ ಜಿಣಿ ವಾಟಾಯ್ಲ್ಯಾ. ಪುಣ್ ಕಿತ್ತುನ್ ಪರ್ಯಾಂತ್? ವಿಪರ‍್ಯಾಸ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್, ಸ್ತ್ರೀ ಕುಜ್ನಾಚೆಂ ದಾರ್ ಉತರ್ನ್ ಭಾಯ್ರ್ ಯೇಂವ್ಕ್ ಫಾವೊ ನಾ ಮ್ಹಣ್ ವಿವಿಧ್ ಧರ್ಮಾಚ್ಯಾ ಮ್ಹಾತ್ಬಾರಿಂನಿ ಸಯ್ತ್ ತಿಚೆಂ ಜಿವಿತ್ ಲುಟ್ಲಾಂ.
ಉದಯ್ ಭೆಂಬ್ರೆಚಿ ಹಿ ಕವಿತಾ ಎಕ್ಯೆ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೆಂ ಸುಪ್ತ್ ವೇದನ್ ಸಾದರ್ ಕರ‍್ತಾ. ಆನಿ ತೆಂ ವೇದನ್ ಮ್ಹಜೆಂ ಮಾತ್ ಕಾಳಿಜ್ ಪಾಪ್ಸಿತಾ!
ಕವಿತಾ ಸುರು ಜಾತಾ ರಾಧೆಚಾ ಖತ್ಕತ್ಯೆ ವಿನತೆ ಸಂಗಿಂ: ಕೃಷ್ಣಾ ನಾಕಾ, ತುಕಾ ಮುರಲಿ ನಾಕಾ, ತಾನ್ ಮುರಲಿಚಿ ಕೃಷ್ಣಾ ತುಕಾ ಬಿಲ್ಕುಲ್ ನಾಕಾ. ಕಾಂಯ್ ವರ್ಸಾಂ ಆದಿಂ ಸುರು ಜಾಲ್ಲಿ ತಾಚಿ ತಾನ್ ತಿ ಆಜೂನ್ ಭಾಗೊಂಕ್ ನಾ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್? ಇತ್ಲ್ಯಾಕೀ, ತಿಚಿ ಮಾತ್ ತಾಕಾ ಅಜೂನ್ ತಾನ್ ಲಾಗೊಂಕ್‌ಚ್ ನಾ! ಇತ್ಲ್ಯಾ ವರ್ಸಾಂನಿ ತಾಕಾ ಆಸ್ಚಿ ಮುರಲಿಚಿ ಗಿರಾಂತ್ ಪಳೆಲ್ಯಾ ತಿಕಾ ಆತಾಂ ಜಾತಾ ಮತ್ಸರ್. ಆನಿ ತೊ ಮತ್ಸರ್ ತಿಕಾ ಸೊಸುಂಕ್ ಜಾಯ್ನಾ.
ಸಕಾಳ್ ಮ್ಹಣ್ ನಾ, ಸಾಂಜ್ ಮ್ಹಣ್ ನಾ, ಮುರಲಿಚೊಚ್ ನಾದ್ ಆಯ್ಕೊಂಚ್ಯಾ ತಾಕಾ ತಿಚೊ ಸಾದ್ ಕೆದ್ನಾಂ ಆಯ್ಕೊಂಕ್ ಯೇತ್? ತಾಕಾ ಮುರಲಿ ಥಾವ್ನ್ ವ್ಹಾಳೊನ್ ಯೆತಾ ಮಧುರ್ ನಾದ್, ಹಿಚೊ ಫಕತ್ ಕರ್ಕಸ್ ಸಾದ್! ತೊ ಸಾದ್ ಪುಣಿ ತಾಚಾ ಕಾನಾಂಕ್ ಪಡತ್‌? ಆತಾಂ ಪರತ್ ಜೀವ್ ಜಾತಾ ತಿಚಿ ವಿನವ್ಣಿ: ನಾಕಾ, ದಯಾಕರ‍್ನ್, ತಿಕಾ ದೀಂವ್ ನಾಕಾ, ತುಜ್ಯಾ ವೊಂಠಾಂಚೆಂ ಅಮೃತ್ ಪೀಂವ್ಕ್! ವರ್ಸಾಂಗಟ್ಲ್ಯಾ ತಾಚ್ಯಾ ಬೆಪರ‍್ವಾಂನಿ ತಿಕಾ ಮಾತ್ ತಾಚೊ ಕುಸ್ಕುಟ್ ಮೋಗ್ ಉಣೊ ಜಾಂವ್ಕ್ ನಾಕಾ. ತಿಕಾ ತಾಚ್ಯಾ ವೊಂಠಾಂಚೆಂ ಅಮೃತ್ ಪಿಂವ್ಚಿ ಆಶಾ!
ಜಿತ್ತುನ್ ಪರ್ಯಾಂತ್ ಮುರಲಿ ತಾಚೆ ಲಾಗಿಂ ಆಸಾ ತಿತ್ತುನ್ ಪರ್ಯಾಂತ್ ತಾಕಾ ರಾಧಾ ರುಚ್ಚಿನಾ. ಮುರಲಿ ಸಂಗಿಂ ತೊ ಹಾಸೊನ್, ಹಾಸೊನ್ ಖೆಳ್ತಾನಾ ಹಿಚ್ಯಾ ಸುಖಾಕ್ ಕಾಂಟಿ ಪಡ್‌ಲ್ಲಿ ತಾಕಾ ಕಳ್ಳಿಚ್ ನಾ! ಸುಖ್ ಮ್ಹಳ್ಯಾರ್ ಕಿತೆಂ? ಸರ್ವ್ ಸವ್ಲತಾಯೊ, ತವಳ್ ತವಳ್ ಆಪ್ಣಾಚೆರ್ ಶಿಂಪ್ಡಾಂವ್ಚೆಂ ಗಿಪ್ಟ್, ಕಾರ್ಯಾಂನಿ ಸಾಂಗಾತಾ ಭಾಗ್ ಘೆವ್ನ್ ಸರ್ವಾಂಕ್ ಕೃತಕ್ ಹಾಸ್ಕುರೆಂ ಮುಖಮಳ್ ದಿಲ್ಯಾರ್ ತೆಂ ಕಾಂಯ್ ಸುಖ್ ಜಾಲೆಂ? ತಾಣೆಂ ದೀಜಾಯ್ ಜಾಲ್ಲೊ ವೇಳ್, ತಾಚೆಂ ತನ್, ಮನ್ ನಾತ್‌ಲ್ಲೆಂ ಹೆಂ ಜಿವಿತ್ ಕಸಲೆಂ??
ಆತಾಂ ತಿ ಉಸ್ಮಡ್ತಾ ಸಮ್ಜೊಂಕ್ ಹ್ಯೆ ಹಕೀಗತೆಚಿಂ ಕಾರಣಾಂ. ತಿಚ್ಯಾಂತ್ ಕಿತೆಂ ಉಣೆಪಣ್ ಭೊಗ್ಲೆಂ ತಾಕಾ? ತಿಣೆಂ ತಿಚೆಂ ಸರ್ವಸ್ವ್ ತಾಕಾ ಸಮರ್ಪಿಲ್ಲೆಂ. ತಿಚೆಂ ತನ್, ಮನ್ ತಾಕಾ ಆನಿ ತಾಕಾ ಮಾತ್ ಭೆಟಯಿಲ್ಲೆಂ. ತರೀ ತಾಣೆ ತಿಚಿ ಬೆಪರ್ವಾ ಕೆಲಿ! ನಿಮಾಣ್ಯಾ ದೋನ್ ವೊಳಿಂನಿ ದೋನ್ ಅರ್ಥ್ ಮ್ಹಾಕಾ ಪಾವಿತ್ ಜಾತಾತ್. ಏಕ್: ಯೇರೆ, ತುಜಿ ತಾನ್ ಭಾಗಯ್ ಮ್ಹಜ್ಯಾಂತ್ ಕಿತ್ಯಾಕ್ ತುವೆಂ ಆಜೂನ್ ತೆಂ ಪ್ರೇತನ್ ಕರುಂಕ್‌ಚ್ ನಾ. ಕೆಲ್ಯಾರ್ ನ್ಹಯ್ ತುಕಾ ಕಳ್ಚೆಂ! ಆನ್ಯೇಕ್ ಅರ್ಥ್: ವಚ್‌ರೇ, ಭಾಗಯ್ ತುಜಿ ತಾನ್ ಮುರಲಿಂತ್, ತಿ ಕಿತ್ಲಿ ಭಾಗಯ್ತಾ ಪಳೆತಾಂ! ತುಂಚ್ ಗರೀಬ್ ಜಾವ್ನ್ ಉರ‍್ತಲೊಯ್!!
ಏಕ್ ವಿಷಯ್ ಜೊ ಹಾಂವೆಂ ಹಾಂಗಾ ಉಲ್ಲೇಕ್ ಕರುಂಕ್ ನಾ ತೊ ಹಿ ಕವಿತಾ ವಾಚ್ತಾಂ, ವಾಚ್ತಾಂ ತುಮ್ಚೆ ಮತಿಂತ್ ಮೊಡಾಸ್ತಾನಾಂ ಘಾಲಿತ್! ತೊ ಜಾವ್ನಾಸಾ ಬೊಲ್ತ್ಯಾಚ್ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪಾಟ್ಲ್ಯಾನ್ ಗೆಲ್ಲ್ಯಾ ಆಪ್ಣಾಚ್ಯಾ ಖಾಸ್ ಮನ್ಶಾವಿಶಿಂ ಜಾಂವ್ಚೆಂ ಎಕ್ಯೆ ವ್ಯಕ್ತಿಚೆಂ ವೇದನ್! ಚಡಾವತ್ ತೆಂ ವೇದನ್ ಜಾಂವ್ಕ್ ಪುರೊ ಸ್ತ್ರೀಯೆಚೆಂ ಆನಿ ಥೊಡೆ ಪಾವ್ಟಿಂ ಕಾಂಯ್ ದಾದ್ಲ್ಯಾಚೆಂ ಸಯ್ತ್. ತೆಂ ಚಿತ್ರಣ್ ತುಮಿಂಚ್ ಕರಾ.
मुरलिच्ये गिरांतेन राधेची बेपर्वा:
उदय भेंब्रेच्ये कवितेंतल्या मोतियांचीं मोलां
एक्ये व्यक्तिच्या काळजाचे तळमळे पार्कून त्ये व्यक्तीक जोक्त्यान स्पंदन करुंक सलिसायेचें बिल्कूल न्हय! कांय थोड्यांक तें नशीब फावो जाता. देकून तीं आमक्याच एक्ये व्यक्तीक उद्देशून तिका तांच्ये जिणियेचो ‘सोल मेट’ म्हण कुर्वार कर्तात. मोग करणारां मधें सुर्वेर असलें स्पंदन साध्य जाता. पूण क्रमेण मोगाची धाव उणी जाताना तें तितलेंच सलीस जावन ऊरता म्हण सांगोंक जायना! मागीर वर्सांच्ये धांवणेंत काजारी जोड्यांची गत तरी कितें उरली? तांचे मधें गूंड, खरो मोग जिवो आसा तरी काळजाचे तळमळे पार्कुंचीं इंद्रियां मातशीं बड्ड जावन गेल्लीं आसतात. आतां ह्ये परिगतेंत एक्ये स्त्रीयेची, तांतल्यान तांतूं एक्ये भारती स्त्रीयेची गत कितें म्हण तुमी विचार्शात जाल्यार गजाल थोडी गोंदोळाची जाता. आमच्या स्त्रीयांक केदनांय महत्व एका दादल्या उपरांत! देकून, स्त्रीयेन चड शिकना जाल्यार पर्वा ना, तिचें ‘केरियेर’ तिच्या कुटमा जवाब्बारे मधें येंवचेंच न्हय म्हणचें आमी!! घोवाच्या ‘केरियरा’ खातीर तशें भूरग्यांच्ये भलायकेभरीत वाडावळी खातीर तिणें ‘केरियर’ आनी मात्ती गोबोर विस्रोन घर्च्या च्यार वोणदीं भितर रांवचें चड वाजबी आमी फर्माण सयत केलां!!! मागीर, जल्मल्लें भुर्गें चेडूं जांवचेंच न्हय, एक्ये स्त्रीयेक कूजनच सय, तिचेर बलात्कार करुंक तिची चाल आनी न्हेसणच कारण म्हणचें चिंतप अजून प्रचलीत आसचें आमच्या समाजाची नालिसाय म्हणतां हांव!!!!
कवी उदय भेंबरो आपली भारीच सुरस कविता ‘राधेक मत्सर मुरलिचो’ हांतून कृषण देवाचें नीब घेवन आमच्या स्त्रीयांची धारूण हकीगता बोव मोवाळ उत्रांनी सादर कर्ता. एक्ये स्त्रीयेन गुप्तीं सोसचे कळवळे, उद्वेग हांगासर थोड्याच वोळिंनी व्यक्त जाल्यात. एक्ये स्त्रीयेचीं सुप्त भोगणां, गुप्तीं उमाळे कोणा पापियाक समजतीत? आमच्या गांवांत जिवीत चल्चें दादल्या थावन. स्तीये थंय आकांक्षा आसोंक पावो ना. आकांक्षा, सपणां फकत दादल्यांक. आनी कोण दादलो व्हड पद्वेर आसा या समाजांत जवाब्दारेच्या हुद्द्यार आसा तर ताच्ये स्त्रीयेन तिच्या सपणांची, तिच्या पुडाराची बली दीजाय पडता. मागीर आमचें पाप धुवंक आमी म्हणचें: हर दादल्याच्ये यशश्वे पाटल्यान एक्ये स्त्रीयेचो पात्र आसा!
म्हज्या घोवाचो पयलो मोग कार, ल्यापटोप, मोबायल, कंपेनी, हुद्दो, फ्रेंडस अशें आमी आमच्या स्त्रीयां थावन लदिनच आयकल्या. वासतव म्हळ्यार, आपणाचें सूख, आपणाची आशा, आपणाचीं सपणां हेरां खातीर आडव दवर्न एक्ये स्त्रीयेन आपली जिणी वाटायल्या. पूण कित्तून पर्यांत? विपर्यास म्हळ्यार, स्त्री कुजनाचें दार उतर्न भायर येवंक फावो ना म्हण विवीध धर्माच्या म्हातबारिंनी सयत तिचें जिवीत लुटलां.
उदय भेंबरेची ही कविता एक्ये स्त्रीयेचें सुप्त वेदन सादर कर्ता. आनी तें वेदन म्हजें मात काळीज पाप्सिता!
कविता सुरू जाता राधेचा खत्कत्ये विनते संगीं: कृषणा नाका, तुका मुरली नाका, तान मुरलिची कृषणा तुका बिल्कूल नाका. कांय वर्सां आदीं सुरू जाल्ली ताची तान ती आजून भागोंक ना म्हळ्यार? इतल्याकी, तिची मात ताका अजून तान लागोंकच ना! इतल्या वर्सांनी ताका आसची मुरलिची गिरांत पळेल्या तिका आतां जाता मत्सर. आनी तो मत्सर तिका सोसुंक जायना.
सकाळ म्हण ना, सांज म्हण ना, मुरलिचोच नाद आयकोंच्या ताका तिचो साद केदनां आयकोंक येत? ताका मुरली थावन व्हाळोन येता मधूर नाद, हिचो फकत कर्कस साद! तो साद पुणी ताचा कानांक पडत? आतां परत जीव जाता तिची विनवणी: नाका, दयाकर्न, तिका दींव नाका, तुज्या वोंठांचें अमृत पीवंक! वर्सांगटल्या ताच्या बेपर्वांनी तिका मात ताचो कुसकूट मोग उणो जावंक नाका. तिका ताच्या वोंठांचें अमृत पिंवची आशा!
जित्तून पर्यांत मुरली ताचे लागीं आसा तित्तून पऱ्यांत ताका राधा रुच्चिना. मुरली संगीं तो हासोन, हासोन खेळताना हिच्या सुखाक कांटी पडल्ली ताका कळ्ळीच ना! सूख म्हळ्यार कितें? सर्व सवलतायो, तवळ तवळ आपणाचेर शिंपडांवचें गिपट, काऱ्यांनी सांगाता भाग घेवन सर्वांक कृतक हासकुरें मुखमळ दिल्यार तें कांय सूख जालें? ताणें दीजाय जाल्लो वेळ, ताचें तन, मन नातल्लें हें जिवीत कसलें??
आतां ती उस्मडता समजोंक ह्ये हकीगतेचीं कारणां. तिच्यांत कितें उणेपण भोगलें ताका? तिणें तिचें सर्वस्व ताका समर्पिल्लें. तिचें तन, मन ताका आनी ताका मात भेटयिल्लें. तरी ताणे तिची बेपर्वा केली! निमाण्या दोन वोळिंनी दोन अर्थ म्हाका पावीत जातात. एक: येरे, तुजी तान भागय म्हज्यांत कित्याक तुवें आजून तें प्रेतन करुंकच ना. केल्यार न्हय तुका कळचें! आन्येक अर्थ: वचरे, भागय तुजी तान मुरलिंत, ती कितली भागयता पळेतां! तुंच गरीब जावन ऊर्तलोय!!
एक विषय जो हांवें हांगा उल्लेक करुंक ना तो ही कविता वाचतां, वाचतां तुमचे मतिंत मोडासतानां घालीत! तो जावनासा बोल्त्याच व्यक्ती पाटल्यान गेल्ल्या आपणाच्या खास मनशाविशीं जांवचें एक्ये व्यक्तिचें वेदन! चडावत तें वेदन जावंक पुरो स्त्रीयेचें आनी थोडे पावटीं कांय दादल्याचें सयत. तें चित्रण तुमिंच करा.